احیای قلبی مغزی ریوی CPCR 2010

 احیای قلبی مغزی ریوی  CPCR 2010

 

 
هدف در احیای قلبی برگرداندن Neurologic outcome  می باشد. شیوع ایست قلبی در حال افزایش است. تروماها، بیماریهای کرونری عوامل ارست قلبی و SCA می باشند. شایع ترین علت مرگ و میر بیماریهای قلبی هستند که در بین آنها CAD شایع تر است و در بین این بیماران آریتمی های مهلک بسیار قابل توجه هستند این بیماران مستعد دیس ریتمی هستند و ارست های قلبی در 24 ساعت اول قابل پیشگیری هستند (VT,VF). در اکثر موارد یک اختلال ریتم مشاهده می گردد. 74 درصد ارستهای قلبی در منزل اتفاق می افتد و آموزش همگانی (Public education) بعنوان یک اصل مهم در نظر گرفته می شود. با یک دقیقه تاخیر در شروع عملیات احیاء شانس بقا  7 تا 10 درصد کم می شود. CPR در سال 1960 متولد شد و تنها پنجاه سال از عمر آن می گذرد و اولین دستورالعمل احیا در سال 1960 و سپس در سالهای 1974 و 1980 و 1986 و 1992 و 200 و 2005 صادر شد. سازمانهای متعددی در خصوص دستورالعملهای  CPR وجود دارد که شامل انجمن قلب آمریکا AHA ، انجمن قلب اروپا و ILCOR  International Liaison Committee on Resuscitation  می باشد. 

 

 

 تعریف ایست قلبی تنفسی : وقفه ناگهانی در تنفس و عملکرد قلب
 تعریف CPR  : تکنیکهای برگرداندن جریان خون خودبخودی تحت عنوان احیای قلبی ریوی معرفی می گردد که هدف اصلی در احیا بازگشت خودبخودی جریان خون (ROSC (return of spontaneous circulation ) است به عبارت دیگر برگرداندن پیامدهای نرولوژیک هدف اولیه در CPR  درنظر گرفته می شود. معیارهای شناسایی بیمار: فرد بواسطه سه عملکرد Alert  ، Verbal stimulating  ، Painful stimulating  مورد ارزیابی قرار می گیرد و بر این اساس فاکتورهای زیر شناسایی می گردد:

 

 

1.      بیمار غیر پاسخگو
no responsiveness  . 2 تنفس ندارد یا تنفس موثر ندارد 
no breathing (apnea or agonal respiratory)    . 3  -   فقدان نبض (نبض براکیال در شیرخواران و نوزادان و نبض کاروتید در کودکان و بزرگسالان بررسی بررسی می گردد) گاهی اوقات وجود مشکل تنفسی به ارست تنفسی منجر شده که در اینجا تمرکز بر روی جلوگیری از افت عملکردی مغز می باشد (CCR).
 
سیستمهای مطرح در احیای قلبی ریوی :
 1.   اعصاب مرکزی
 2.   سیستم تنفسی
 3.   سیستم گردش خون علت شایع مرگ و میر در بزرگسالان VT,VF و در شیرخواران  آسیفیکسیال کاردیاک ارست می باشد.
 
 آشنایی با دو مفهوم:
( LOC (Level of Consciousness
( LOC (Low of Consciousness  
کنترل علایم حیاتی در بیماران با ایست قلبی تنفسی شامل:
 1.      فشار خون
 2.      نبض
 3.      تنفس
 4.      پالس اکسیمتری
 5.      درد
 Bedside glucometry      .6   
 
 (بدنبال کاهش خونرسانی به بصل النخاع بیمار دچار تنفس Gasping می شود)
 
 موارد قابل توجه در احیای قلبی تنفسی:
  1.   Sudden death
  2.   Cardiac arrest  
در بچه ها بیشتر وقفه تنفسی اتفاق می افتد و در بزرگسالان ارست قلبی بدنبال اختلال ریتم قلبی عارض می گردد. برون ده قلبی در بچه ها کاملاً وابسته به تعداد ضربان قلب می باشد. در بیماران غرق شده در آب سرد به دلیل اثر محافظتی سرما بر روی مغز (Brain protection) می بایست عملیات احیا به مدت طولانی تری انجام گیرد.  
 
 (Medical Emergency Team(MET یا  Rapid Response Team  RRT:  
قبل از تیم احیا تیم دیگری در بیمارستان ها وجود دارد که فاکتورهای خطر  را در بیماران بررسی کرده و برای رفع آنها برنامه ریزی می نمایند. 80 درصد بیماران قبل از ارست قلبی دچار اختلال در فیزیولوژیک بدن می گردند. تیم فوق قبل از ارست بالای سر بیمار هستند.
 
 

 زنجیره بقا :     
  1. Early Access  ( دسترسی سریع و اولیه تیم احیا  )
  2. شروع سریع احیا با فشردن سینه
  3. دفیبریلاتور
  4. ACLS و انتقال سریع توسط اورژانس به بیمارستان  (مراقبتهای پس از احیا Post cardiac Arrest Care (بیمار به مرکزی منتقل شود که امکانات Reperfusion وجود داشته باشد) )

 

 زنجیره اروپایی :
 1.      شناسایی زودرس برای جلوگیری از ایست قلبی تنفسی
 2.      شروع احیا
 3.      دفیبریلاسیون سریع
 4.      Post Cardiac Arrest
 
زنجیره بقا در اطفال:
 
 

 
 تقسیم بندی سنین در احیای قلبی تنفسی:
   
  1. New born      (نوزاد تازه متولد شده )
  2. Neonate    ( نوزاد یک روزه تا بیست و هشت روزه )
  3. Infant      ( یک ماهگی تا یک سالگی    )
  4. Pediatric/Child   (یک سالگی تا هشت سالگی)    
  5. Adult  ( بالای 8 سالگی   )
 
تجهیزات مدیریت راه هوایی در احیا :
 
 

 
 1.      Packet Mask : هم فیلتر دارد و هم ورودی اکسیژن را دارا می باشد. هوای بازدمی هر فرد دارای 16% اکسیژن می باشد و در فضای بیرون اکسیژن به مقدار 21% موجود می باشد.
 
 

 
 2.      Face Shield   (امروزه دیگر از S.Tube استفاده نمی شود و به جای آن از پاکت ماسک استفاده می گردد)  
 3.      آمبوبگ Bag – Valve – Mask )BVM)
 
 

 
 آمبوبگ یک نام تجاری است که در سال 1953 بر روی اولین نوع BVM ساخته شده توسط یک مهندس آلمانی گذاشته شد (Dr. Holger Hesse ) لذا نام اصلی این وسیله Bag-Valve-Mask  نام دارد که با حجم های 500 ، 600 ، 1500 ، 2000    سی سی موجود می باشد. BVM باید حتماً شفاف باشد و حتماً به رابط اکسیژن وصل باشد همچنین بگ ذخیره به آن متصل باشد چرا که بواسطه همین بگ ذخیره است که می توان Fio2  90% را ایجاد نماییم. مدلهای متفاوتی دارد نوع سیلیکونی با قابلیت اتوکلاو شدن و نوع دیگر که کل اتصالات آمبوبگ باید باز شده و در سطل  محلول Hi-disinfection (مونورپید) برای مدت 10 تا 15 دقیقه گذاشته و سپس آبکشی شود. دریچه (Valve) تعبیه شده روی آمبوبگ با درجات 20 ، 40 و 60 سانتی متر آب می باشد که در هنگام تهویه با ماسک صورت ، باید دریچه بسته باشد و در زمان تهویه از طریق لوله تراشه دریچه بصورت باز قرار گیرد در چنین حالتی اگر فشار راه هوایی از مقدار تنظیم دریچه مثلاً 20 سانتی متر آب بیشتر باشد فشار هوای اضافی به سیستم تنفسی بیمار اعمال نشده بلکه با خروج از دریچه این فشار تعدیل می گردد. در زمان استفاده از BVM  حتماً اکسیژن به ورودی آن وصل باشد و میزان جریان اکسیژن حداقل بر روی 10 لیتر قرار گیرد تا بیشترین درصد اکسیژن در دسترس بیمار قرار گیرد. سایز ماسکهای صورت که به آمبوبگ متصل می گردد به این قرار است: 0 ،  1 ، 2 ، 3 ، 4 ، 5 از تکنیک EC برای نگهداشتن ماسک روی صورت استفاده می شود. سه انگشت زیر فک تحتانی بشکل E و انگشت شست و اشاره بصورت حرف C روی ماسک قارا می گیرد بصورتی که ماسک کاملاً بر روی صورت بیمار فیکس گردد و از نشت هوا جلوگیری شود.
 
تعداد تنفس با BVM در سنین مختلف:     
 تعداد تنفس در دقیقه هنگام داشتن لوله تراشه در کلیه گروههای سنی 8 تا 10 تنفس      
در شیر خواران و کودکان  12 تا 20 تنفس با ماسک و آمبوبگ      
تنفس در بزرگسالان 10 تا 12 تنفس با ماسک و آمبوبگ
 
بطور خلاصه احیای قلبی شامل:
 1.      ارزیابی خطر   
 2.      محافظت فردی
 3.      پاسخ دهی
 4.      کنتترل نبض (10 ثانیه بین سیب آدم و عضله استرنوماستوئید)
 5.      اعلام کد احیا
 6.      وضعیت قرار گیری بیمار
 7.      فشردن سینه  Chest compression
 
 
معیارهای فشردن سینه  Chest compression :      
  •  با قدرت و با سرعت  
  •  30 بار با عمق 5 سانتی متر    
  •  برگشت قفسه سینه به حالت اول    
  •  حداقل وقفه برای رگ گیری و چک نبض     
  •  جابجایی افراد
 
در طول احیا شاهد دو فاز هستیم شامل :
 1.      فاز الکتریکی قلب که شوک بهترین کمک را می نماید که 0 تا 4 دقیقه اول احیا می باشد
 2.      فاز سیرکولاتوری که 4 تا 10 دقیقه بعد را شامل می گردد که متابولیسم غیر هوازی فعال می شود
 
 
 
خونرسانی کرونری: در ایست قلبی فشار سمت راست قلب بالا می رود (مقدار طبیعی 2 تا 12 سانتی متر آب) و فشار آئورت افت می کند لذا خونرسانی کرونرها که در زمان دیاستول کاهش می یابد در چنین حالتی تفاضل فشار آئورت با فشار دهلیز راست به سمت صفر میل می نماید که همان فشار پرفوزیون کرونری آئورت می باشد. در چنین حالتی اگر مسیر شریانی فشار بالای 60 نشان دهد پس پرفوزیون کرونر تقریباً حدود 15 می باشد. 30 با فشردن سینه تقریباً معدل است با زمانی در حدود 18 تا 20 ثانیه 2 بار تنفس تقریباً معادل است با 3 تا 4 ثانیه
 24 × 5 = 120 second : 60 = 2 minute    
 مجموع 30 بار فشردن سینه و 2 بار تنفس زمانی معادل 2 دقیقه را شامل می شود به همین خاطر هر سیکل احیا شامل یک دوره 2 دقیقه ای است.
 دفیبریلاسیون خارجی خودکار (AED) برای شیرخواران زیر یک سال نیز استفاده می شود ولی یک تضعیف کننده انرژی سر راهش قرار داده می شود تا میزان انرژی خروجی کاهش یابد. در شیر خواران از پدلهای ویژه آنها استفاده می گردد اما در صورت عدم دسترسی از پدالها موجود بصورت قدامی خلفی استفاده می شود. نحوه قرار دادن پدلها در بزرگسالان یکی روی خط زیر بغلی قدامی فضای بین دنده ای پنجم و دیگری کنار استخوان جناغ سمت راست زیر ترقوه قرار می گیرد.  
برای کنترل پاسخ دهی در شیر خواران از ضربه به کف پا یا ماساژ پشت استفاده می شود و در بزرگسالان ضربه به شانه مددجو و صدا کردن روش کنترل پاسخ دهی است.
در نوزاد (1 تا 28 روزه) و شیرخوار (1 ماه تا 1 سال) نبض براکیال و در کودکان (1 تا 8 سال) و بزرگسالان (بالای 8 سال) نبض کاروتید کنترل می شود.  
شایع ترین علت انسداد راه هوایی عقب افتادن زبان در حلق می باشد که بواسطه جایگذاری تجهیزات باز نگهدارنده راه هوایی این انسداد برطرف می گردد. 
 
جهت برقرای راه هوایی وسایل زیر بکار گرفته می شود:
 
 1.      Oropharengial Airway ) OPA) (در سایزهای 000,00,0,1,2,3,4,5) به رنگهای زرد، قرمز، نارنجی، سبز، سفید، سیاه، آبی و بنفش
 
 
 2.   Nasopharengial Airway ) NPA) ( با قطر داخلی 7,8,9 ) قبل از جایگذاری یک قطره فنیل افرین یا اپی نفرین داخل بینی چکانده می شود. در شکستگی استخوان قاعده جمجمه استفاده از NPA ممنوع است.
 
 
 
3.      Combi-tube : این وسیله برای بزرگسالان بالای 16 سال استفاده می شود و تنها دو سایز دارد.
 
 
 
4.      Larengial Mask ) LMA) : سایز 4 برای اوزان 50 تا 70 کیلو گرم و سایز 5 برای اوزان 70 تا 100کیلو گرم در نظر گرفته شده است.
اگر در تعبیه لوله تراشه دچار شکست شدیم جایگزین باید LMA باشد و ETT مجدداً بکار نمی رود البته این امر موقت بوده و هنگامی که بیمار به ICU منتقل شد لوله تراشه یا ETT جایگزین می گردد.  
 
 
 
 
Advance cardiac life support
A: 
 
1.    Open Airway
2.    Two breathing
3.    Advanced Airway Management
4.    ETT (endothraceal tube)
5.    LMA (larengial mask airway)
6.    CT (combo-tube)
 
B:        
 .  Bag Valve mask
 
C:
1.    IV/Io
2.    Monitoring
3.    Drugs
 
D:
. Differential Diagnosis Search
 
 در احیا اولویت با BLS است و لوله گذاری داخل تراشه در مرحله ACLS مطرح می شود. تزریق در درجه اول داخل رگ و سپس داخل استخوان و در نهایت داخل تراشه در نظر گرفته می شود. کاف لوله تراشه Low Pressure Volume محسوب می شود لذا در باد کردن آن باید نهایت دقت مبذول گردد.
هنگام تعبیه لوله تراشه لوازم زیر باید در دسترس قرار گیرد و اقدامات لازم در خلال آن صورت پذیرد: ساکشن، گاید، کنترل کاف لوله تراشه در همان وضعیت قرار گیری داخل پوشش پلاستیکی، انواع ایروی،  ETT شامل میلر و مکینتاش، آمبوبگ ، گوشی پزشکی، پنس مگیل RSI : سوکسینیل کولین، فنتانیل، تیوپنتال مانور سلیک: فشار روی غضروف کریکویید وارد شده تا مدخل گلوت دیده شود. هنگام لارنگوسکوپی با تیغه مکینتاش (خمیده) Valecola یا قاعده زبان باید بلند شود.
 
قانون لوله تراشه:
آقایان: 8 – 8.5 – 9
خانمها: 7 – 7.5  
نوزاد زیر یک کیلو: 2.5
شیرخوار تا 6 ماه: 3 – 3.5  
 1 تا 3 سال: 4 – 5
3 تا 5 سال: 5 – 5.5
بچه ها 1 تا 8 سال:  سن تقسیم بر 4 به اضافه 4
مثلاً بچه 2 ساله    5/4 = 4+ 4 : 2
 
طول لوله تراشه از کنار دهان مقابل اعداد زیر قرار می گیرد:
آقایان: 21 – 23
خانمها: 19 – 21
کودکان: 12 + 2 : سن
 
اگر لوله تراشه از بینی گذاشته شود عدد 3 به مقادیر فوق اضافه می شود.
در بحث دفیبریلاسیون سینه یک فرد معمولی تقریباً 70 تا 80 اهم مقاومت دارد. اثربخشی شوک بایفیزیک بهتر است زیرا قلب را در دو جهت تحریک می نماید. ژول واحد کار است و آن بر اساس فرمول زیر محاسبه می گردد: 200 ژول = زمان (ثانیه) × اختلاف پتانسیل (ولت) × شدت جریان (آمپر)
در دستگاه شوک Life pack بر خلاف سایر دستگاههای بایفیزیک که میزان ژول تا 200 قابل تنظیم است در آین دستگاه تا 360 ژول امکان ارتقای انرژی وجود دارد و در افرادی که مقاومت بالایی دارند از مقادیر تا 360ژول نیز استفاده می گردد.
در احیای قلبی ریوی زمان رگ گیری بعد از شوک دوم است و هنگام احیا تمام سرمها قطع می گردد.
اپی نفرین 1 در 10000 که در آمپولهای 10 میلی لیتری قرار دارد می بایست استفاده شود در غیر اینصورت اپی نفرین 1 در 1000 در سرنگ 10 سی سی رقیق کرده و بصورت بلوس بکار گرفته می شود. بدنبال هر تزریق 20 سی سی سرم نمکی از طریق سرم داده می شود یعنی معادل 300 قطره اما باید توجه کرد در احیای قلبی سرم بصورت Free ممنوع است زیرا قلب توانایی پمپاژ ندارد لذا حجم زیاد در داخل دهلیز راست جمع می شود و بدنبال آن پرفیوژن کرونر ها کم می شود.
ارایه حجم بالای مایعات وریدی ضمن احیا تنها در تروماها و بدنبال هموراژی با نظر پزشک ارشد انجام می گردد. دوز بالای داروها high dose در احیا توصیه نمی شود مگر در مسمومیت با بتابلوکرها یا مسمومیت با ارگانوفسفره، در خصوص اپی نفرین محدودیت دوز وجود ندارد ولی بکار گیری مقادیر بالای آن با عوارض همراه خواهد بود که خود در پس از احیا post CPR مشکل ساز خواهد بود. عضو دارای آنژیوکت را پس از تزریق بالا گرفته می شود تا دارو سریعتر در جریان خون قرار گیرد.
بهتر است آمیودارون را با سرم دکستروز رقیق شود. در ترکیب آمیودارون مقادیری الکل وجود دارد که خود در زمان تزریق سریع، منجر به افت فشار خون می گردد لذا دسترسی به یک رگ خوب و تحویل مایع بعد از تزریق دارو از اهمیت خاصی برخوردار است. سقف دوز آمیودارون 2.2 gr/24h  است. تاکی کاردی بطنی پلی مورفیک به همراه QT طولانی تحت نامTorsade  خوانده می شود که درمان آن سولفات منیزیم می باشد که می بایست آنرا با دکستروز 5درصد رقیق کرده و طی 60 دقیقه انفوزیون شود.
 
 

 
وازوپرسین:
در واقع همان هورمون آنتی دیورتیک ADH است که در برخی نروماها نیز اختلال در ترشح آن بوقوع می پیوندد و عملکرد آن تنگی عروق می باشد. لیدوکایین: دوز انفوزیون آن 1-4 mg/min است و نباید از 3mg/kg بیشتر باشد. اولویت همواره با CPR است که بهتر است با آنژیوکت شماره 14 رگ گیری انجام شود. در صورت عدم دسترسی به عروق، تزریق داخل استخوان IO مد نظر بوده و از قوزک خارجی استخوان تیبیا با سوزن جمشیدی استفاده می شود، ضمناً دوز دارو در این روش با همان دوز داخل رگی معادل است. اما در روش داخل تراشه دوز دارو 2 تا 5/2 برابر است و حتماً دارو با 5 تا 10 میلی لیتر نرمال سالین یا آب مقطر رقیق شود. تزریق آمیودارون و بیکربنات داخل تراشه ممنوع است اما پنج داروی نالوکسان ، آتروپین، وازوپرسین، اپی نفرین و لیدوکایین داخل تراشه مجاز می باشد(Endothraceal NAVEL). هرچند داروی اپی نفرین انقباض عروق کرونر را بدنبال دارد ولیکن هنوز داروی دیگری جایگزین آن نشده است.
 
 

 
کاپنوگرافی معیار خوبی برای ارزیابی صحت لوله گذاری است بطوریکه اگر عدد کاپنوگرام بالای 40 میلی متر جیوه را نشان دهد اینتوباسیون درست انجام شده است اما ارقام زیر 10 میلی متر جیوه بیانگر لوله گذاری غلط می باشد.
در احیای قلبی هدف  پرفیوژن مطلوب است که اگر برون ده ادراری 30میلی لیتر در ساعت در Post Arrest ایجاد گردد نشانگر شرایط مناسب پرفیوژن می باشد. در احیای قلبی حتماً می بایست مغز بیمار محور درمان قرار گیرد.
 
 

 

 

مراقبتهای مجدد احیا شامل:

1.      ABCD مجدداً بررسی می شود

2.      کاهش دمای بدن بین 32 تا 34 درجه سانتیگراد یک اثر محافظتی بر روی مغز دارد و با کاهش متابولیسم مغز نیاز به اکسیژن را کاهش می دهد. کاهش دمای بدن تا مقداری که بیمار دچار لرز نشود(لرز متابولیسم را بالا می برد) بواسطه پتوی خنک کننده، سرم سرد صورت می گیرد

3.      کنترل قند خون در بیمار بعد از احیا افزایش یا کاهش قند خون هر دو مخاطره آمیز است که میزان 140 تا 180 میلی گرم در دسی لیتر بعنوان مقدار مناسب معرفی شده است

دریافت مایع بعد از احیا به مقدار 1 تا 2 لیتر مورد توجه قار دارد همچنین بعد از CPR بالا رفتن قطعه ST از علایم جدی بوده که می بایست با آنژیوپلاستی بموقع درصدد رفع آن برآیند.

زمان اختتام احیا :

عوامل مهمی در این بین دخیل هستند که برخی از آنها شامل موارد زیر است:

·         چند دقیقه احیا طول کشیده است؟

·         اولین شوک چه زمانی داده شده؟

·         زمان حضور تیم احیا چه موقه بوده است؟

·         چه اقداماتی انجام شده است؟

·         شرایط قبل از ارست قلبی چه بوده است؟

·         پاسخهای بیمار چه بوده است؟

·         ریتم قبل ارست چه بوده است؟

جهت خاتمه عملیات احیا با نظر پزشک ارشد به شرطی که به تمام عوامل برگشت پذیر توجه شده باشد و بیمار بیش از 20 تا 25 دقیقه آسیستول بوده باشد در چنین حالتی بعد از 30 دقیقه احیا می توان پایان احیا را اعلام کرد اما اخذ استریپ صاف از بیمار ضروری است.

موارد عدم تلاش برای احیا Do Not Attempt resuscitation  :

بیمارانی که خودشان در زمان حیات یا وکیل آنها اجازه عدم احیای قلبی را داده اند جزو کسانی هستند که احیا در مورد آنها انجام نمی گردد البته در حال حاضر در کشور ما چنین قانونی وجود ندارد و همه بیماران باید احیا گردند.

 

 

 

 

Narrow Complex QRS:

1.    Atrial

2.    Ventricle

Atrial:

-       Fix Conduction ……….. Narrow Complex

-       Varied Conduction …..….Wide Complex

 

Regular:

1.    Sinus Tachycardia

2.    PSVT

3.    AFL with Fix Conduction

Irregular:

1.    AF

2.    MAT

3.    AFL with Varied Conducted

Wide Complex QRS:

 

Regular:

1.    VT

2.    Sinus Tachycardia with BBB

3.    PSVT

Irregular:

 

1.    AF with Accessory Path Way or BBB

2.    Polymorphic VT

 

احیا در شیر خواران یک نفره: 30 به 2  خطی که دو نیپل را به هم وصل می نماید درست زیر آن با انگشت میانه و انگشت حلقه (فشار این انگشتها کمتر و کنترل شده تر است) فشردن سینه انجام می گردد که با عمق 4 سانتی متر یا یک سوم قطر قدامی خلفی می باشد.

احیا در شیرخوار دو نفره حرفه ای: روش دو شستی  Thumbs 2و تنفس دهان به دهان و بینی

(عمق فشردن سینه در بزرگسال بیش از 5 سانتی متر در کودکان 5 سانتی متر و در شیرخوار 4 سانتی متر)

 

نکات برجسته در احیای قلبی ریوی 2010 بر اساس موارد مو

نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:








ارسال توسط جواد ساعدی (مديروبلاگ)-کارشناس فوریتهای پزشکی
آخرین مطالب


--------------------------------------------------------------------------------